ครูคณิตศาสตร์ในทัศนคติของเด็กคนหนึ่ง

ครูคณิตศาสตร์ในทัศนคติของเด็กคนหนึ่ง
มีเหตุผลหลายอย่างที่ทำให้เจตคติเกี่ยวกับการเรียนคณิตศาสตร์เปลี่ยนไป ซึ่งข้อความข้างล่างนี้จะเป็นสามารถเป็นคำตอบได้
เรื่องในอดีตที่ฉันไม่เคยลืมเมื่อฉันเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ฉันจัดอยู่ในกลุ่มเรียนดี ดีถึงขนาดว่าภาคเรียนที่ 1 ได้คะแนนวิชาคณิตศาสตร์เต็ม 100 คะแนน ซึ่งในห้องก็มี 2 คน รวมถึงตัวฉัน พอภาคเรียนที่ 2 เราก็ได้ครูคณิตศาสตร์คนใหม่ เนื่องจากครูคนเดิมย้าย ซึ่งคนละคนกับครูคนเดิม
ตั้งแต่เด็กฉันเป็นคนที่ชอบเรียนคณิตศาสตร์มาก รู้สึกว่าตัวเลขมีอะไรให้ค้นหามากมาย และฉันก็สนุกกับมัน แต่พอมาถึงภาคเรียนที่ 2 รู้สึกว่าการเรียนคณิตศาสตร์มันไม่สนุกเหมือนแต่ก่อน ที่เป็นเช่นนี้มีสาเหตุมาจากฉันไม่ค่อยชอบครูที่สอน ครูชอบวางตัวเหินห่างกับนักเรียน ครูของฉันคนก่อนเป็นคนที่อารมณ์ดี พูดจาตลก มีเรื่องที่น่าสนใจมาเล่าให้ฟังเสมอ แม้แต่ทางเดินของมดที่เป็นเส้นตรงยังเป็นคณิตศาสตร์ได้ ครูมักจะให้เรากิจกรรมต่างๆทั้งภายในห้องและนอกห้อง ทำให้พวกเราได้พูดคุยกัน ช่วยกันนำเสนองานหน้าชั้นเรียน ทำให้เราต้องทบทวนเนื้อหาเพื่อให้เข้าใจและสามารถตอบข้อสงสัยของเพื่อนได้ เมื่อใดที่มีข้อสงสัยครูจะให้คำแนะนำได้เป็นอย่างดี วันไหนที่พวกเราเรียนเหนื่อยครูก็จะให้พักแล้วหาเรื่องต่างๆมาเล่าให้ฟัง ครูจะใช้วิธีที่ง่ายๆและเป็นกันเองกับนักเรียน ทำให้นักเรียนอยากเรียน เรียนแล้วมีความสุข และเป็นเพราะครูไม่กดดันทำให้เราต้องผลักดันตัวเราเอง ต้องขยันเรียนในห้องเรียนและทำการบ้าน ซึ่งผิดกับครูที่สอนในภาคเรียนที่ 2 ไม่มีอารมณ์ขันเลย พวกเราต้องทำงานอยู่ในห้องอย่างเงียบๆ แล้วนำไปให้ครูตรวจ ทำอย่างนี้เป็นประจำทำให้กลายเป็นเรื่องที่น่าเบื่อ ครูไม่เคยพาพวกเราทำกิจกรรมนอกห้องเรียนเลย ครูคนที่แล้วเราเข้าหาได้ง่าย แต่ครูคนนี้ไม่เป็นเช่นนั้นเลย ถ้ามีข้อสงสัยก็ไม่กล้าไปถาม จะถามเพื่อนข้างๆ ถ้าเพื่อนไม่รู้ก็ใช้วิธีการเดา และถ้าเราทำแบบฝึกหัดผิด ครูก็จะบอกว่า “แค่นี้ก็ทำไม่ถูก” พร้อมกับแสดงความไม่พอใจในงานของเรา ครูมักบอกเสมอว่าครูสอนนักเรียนที่คัดแล้ว บางครั้งครูก็บอกว่าให้ระวังตัวไว้เพราะบางคนอาจจะถูกลดระดับลงไปอยู่ในกลุ่มที่ด้อยกว่า คำพูดนี้ทำให้นักเรียนขาดความเชื่อมั่นในตนเอง เนื่องจากกลัวจะทำผิด ถ้ามีบางเรื่องที่ไม่เข้าใจฉันก็จะเก็บคำถามไปถามพี่ที่บ้าน เมื่อถึงเวลาสอบปลายภาค ผลการสอบออกมาฉันได้ 99 คะแนน ตอนนั้นฉันรู้สึกเสียใจมาก
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาฉันก็มุ่งมานะที่จะเป็นครูคณิตศาสตร์ จนถึงวันนี้ฉันก็ได้เป็นตามฝัน เมื่อหันกลับไปมองอดีตตอนที่ตัวเองยังเป็นเด็ก เราต้องการครูที่ดีแบบไหน นักเรียนของเราก็ต้องการครูที่ดีแบบนั้นเช่นเดียวกัน
ฉันคิดว่าประสบการณ์ที่ได้ถ่ายทอดนี้ คงจะเป็นข้อคิดและให้ความหมายของคำจำกัดความของ “ครูที่ดี” และ “ครูที่ไม่พึงปรารถนา” ได้เป็นอย่างดี

โดย นางสาวมลิวัลย์ ทองดี หมู่เรียน วท.ม.ค.ศ.4เลขที่11